In Nederland bevinden zich nu ongeveer 500 Norfolks. Dat is vergeleken met veel andere rassen best weinig. De fokkerij ging dan ook moeilijk van start.
Nederlandse Norfolks, Engelse stamvaders
Het was lastig om aan Norfolks te komen. Engelse fokkers stuurden goede honden liever niet over het Kanaal. Maar in 1974 maakten toch twee Engelse reuen de oversteek naar ons land: Nanfan Nightowl en Nanfan Nova van de bekende Nanfan-kennel. De Nanfan-teefjes Sugar, Plum en Next to Nothing volgden. En in de jaren ’80 kwam de reu Ragus Brown Herb erbij. Die is tegenwoordig nog in menig stamboom terug te vinden!
Fokkers haakten af
Helaas was het niet alleen rozengeur en maneschijn. Er kwamen in de jaren ’80 meer enthousiaste fokkers bij, maar helaas haakte de een na de ander af. Waarom? Ze kampten met geboorteproblemen, kleine nestjes en puppysterfte. Er stopten zoveel fokkers dat er eind jaren ’80 slechts één actieve kennel in Nederland over was gebleven.
In de jaren ’90 bloeide de fok van de Norfolk weer op. De fokbasis werd verbreed dankzij Engelse en Finse importen door enthousiaste nieuwkomers Brymarden, Jaeva en Richell Gainsay.
Tegenwoordig een stuk beter
Gelukkig gaat het nu goed met de Norfolk in Nederland! De geboorte- en fokproblemen lijken tot het verleden te behoren. Nestjes van vier puppy’s zijn geen uitzondering meer en ze blijven meestal ook allemaal in leven.
Ook het aantal serieuze fokkers groeit. En er zijn steeds meer inschrijvingen in het Nederlandse Hondenstamboek. De kwaliteit van de hondjes verbetert, er verschijnen meer Norfolks op shows en er is steeds meer belangstelling voor het ras. Terecht, want deze kleine terriër met z’n olijke kopje en zelfbewuste houding is een echte hartenbreker.