Knieschijfproblemen
Binnen ons ras wordt soms helaas een geval gemeld van patella luxatie. Als bestuur houden we dat goed in de gaten. Het ontstaan van luxaties is nooit helemaal te voorkomen, maar erfelijkheid speelt wel een grote rol. We zijn van mening dat fokkers hun reuen en teven streng moeten selecteren om patella luxatie zo veel mogelijk uit te sluiten in de toekomst.
Wat is patella luxatie?
De patella (knieschijf) is een plat botje dat zich aan de voorkant van het kniegewricht bevindt. Het zit vast in de pees van de grote dijspier, die middenvoor aan het scheenbeen trekt. Zo kan de hond staan en springen. Om ervoor te zorgen dat de patella tijdens bewegingen binnen het gewricht blijft, heeft het gewricht een groef aan de voorkant. Hier past de knieschijf precies in. Tijdens het bewegen glijdt de knieschijf op en neer in deze groef. Aan de zijkanten wordt de knieschijf in de groef gehouden door het gewrichtskapsel en door uitlopers van de peesplaten van de spieren rond het gewricht.
Bij patella luxatie glijdt de knieschijf uit het gewricht. Als dat gebeurt hinkt de hond tijdens het lopen.
Vier gradaties
Een chirurgische ingreep is gelukkig niet altijd nodig; eigenlijk pas vanaf graad 2. Patella luxatie wordt ingedeeld in vier gradaties:
Graad 1
De knieschijf is te luxeren (opzij te schuiven). Bij een gestrekt been is de knieschijf met de hand te verplaatsen. Wanneer de poot weer in de normale stand staat, schiet de knieschijf vanzelf terug. Een operatie is meestal niet nodig.
Graad 2
De knieschijf schiet regelmatig vanzelf naast het gewricht en blijft voor een bepaalde periode in deze geluxeerde positie staan. Door het regelmatig op- en afschieten van de knieschijf kan artrose ontstaan. Meestal wordt de hond geopereerd.
Graad 3
De knieschijf is continu geluxeerd. Wordt de knieschuif met de hand teruggezet, dan schiet hij vanzelf weer in de geluxeerde positie. De kraakbeensleuf is ondiep en de poot staat permanent in gebogen stand. De hond moet worden geopereerd.
Graad 4
De knieschijf is permanent geluxeerd en de kraakbeensleuf is afgevlakt. De hond tilt de poot continu op en moet worden geopereerd.
Behandeling
Om te kijken of en welke behandeling nodig is, stelt een dierenarts eerst de gradatie van de patella luxatie vast. Dat gebeurt door middel van een test volgens het Meutstege protocol, waarin de regels voor deze test zijn vastgesteld. Als bestuur van de Norfolk Terriër Club erkennen we alleen resultaten van tests die het Meutstege protocol volgen.
Luxaties van graad 1 worden meestal niet operatief behandeld. Deze kunnen wel pijn en artrose veroorzaken. Luxaties van graad 2 en hoger worden in de regel wel operatief behandeld. Er zijn verschillende operatietechnieken. Bijvoorbeeld het hechten van het gewrichtskapsel, het uitdiepen van de groef of het verplaatsen van de aanhechtingplaats van de kniepees zodat de knieschijf op de juiste plek wordt gehouden. Deze operaties worden vaak uitgevoerd en hebben doorgaans een hoge slagingskans.
Hoe erfelijk is patella luxatie?
Erfelijkheid speelt een grote rol. Een steile stand van de achterpoten of een iets naar binnen gedraaid scheenbeen waardoor de patella min of meer naast de groef ligt, zijn bekende aangeboren afwijkingen. De ziekte van Cushing kan ook een oorzaak zijn. Deze ziekte vermindert onder andere de kwaliteit van pezen en banden, waardoor de knieschijf zijn grip kan verliezen.
Patella luxatie naar de binnenkant van de knie komt vaker voor bij kleine rassen en is de meest voorkomende vorm van patella luxatie. Patella luxatie naar de buitenzijde van de knie komt vaker voor bij grote hondenrassen en is meestal het gevolg van een harde klap.
Bronnen:
Website Diergeneeskundig Centrum – Patella luxatie. Geraadpleegd op 06-06-2018.
Website Houden van Honden – Meutstege. Geraadpleegd op 06-06-2018.